در تاریخ شانزدهم تیرماه 1391 روز جمعه، از ساعت 5 تا 8 عصر از طرف انجمن ادبی صابر، مراسم بزرگداشتی به مناسبت 67 ـمین سالروز تولد استاد دکتر حسین محمدزاده صدیق برگزار شد. در این مراسم شاعران و اصحاب قلم اشعار و نوشته‌های خود را درباره‌ی دکتر صدیق قرائت کردند.
دکتر مرتضی مجدفر، مدیر مراسم گفت:«این مراسم کوچک‌ترین کاری است که می‌توانیم برای قدردانی از استاد فرهیخته‌مان برگزار کنیم. هر یک از کتاب‌های ایشان چون نگینی در آسمان ادب‌پژوهی ایران اسلامی می‌درخشد.»
وی همچنین ادامه داد:«همه‌ی شاعران و دانشجویان قدیمی ایشان که الان خود، استاد و صاحب نظر هستند، با خشوع و تواضع در محضر ایشان سخنان دل خود را صمیمانه بر زبان آوردند.»
دکتر مجدفر از طرف هیئت برگزار کننده، از فرزندان استاد به عنوان فرزندان صالح و لایق تقدیر به عمل آورد.
از میان اشعار خوانده شده‌ی این مراسم، ترجیع‌بند سید احسان شکرخدایی و قصیده‌ی بلند میرزا شهرک طهماسب‌پور بیش از همه مورد توجه قرار گرفت. در مراسم برخی از دانشجویان قدیمی ایشان خاطرات خویش را نیز نقل کردند و چند تن از عاشیق‌های معروف آذربایجان مقام‌ها و ترانه‌های خود را به مناسبت همین روز به اجرا درآوردند.
دکتر صدیق در انتهای مراسم سه ساعته از این که امسال روز تولد وی با روز نیمه‌ی شعبان تقارن پیدا کرده است، اظهار خوشحالی و برای همه‌ی حاضرین دعای خیر کردند.
ضمن تشکر ویژه از جناب قلی میرزایی، در این مراسم جنابان زیر به قرائت مقاله، شعر و اجرای موسیقی پرداختند:
دکتر مرتضی مجدفر ، شهرک طهماسب پور، اکبر صالحی مهندس صادق نائبی، ، بیت الله افسر، سید مراد موسی پور، ولی شاه محمدی (گولدورلو ولی)، گشتاسب عباسپور (یاشار)، یانار، مرغوب، مهندس احمدی، قنبر سیفی، خانم شریفه جعفری، محمد کاظمی (هشته سر)، ، حجت شاواللی، ولی جانی، ایمان ایمانی، شاه علیزاده، مجرد، باباپور، بیژن فولادپور، محمد فولادپور، عاشیق جعفر سبحانی، عاشیق مراد رضاپور، سید احسان شکرخدایی و . . .
در زیر متن برخی از اشعار را به همراه تعدادی عکس قرار میدهیم:
ای بلبل
سید احسان شکرخدایی
- 1 –
بنای عهد قدم با تو بسته شد جانا،
که عشق باشد و آئین مهر و صدق و صفا،
حجاب عالم امکان ولی چو شد پیدا،
به کن فکان تجلای عالم اشیا،
اسیر صورت خاکی شدم در این اثنا،
که زد پیمبر قدسم نهیب وحی آسا:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
-2 –
گذشت و گردش دوران مرا همی گرداند،
در این سرا دل و جانم غریب و بی کس ماند،
اگر چه حس غریبم مدام می‌سوزاند،
اميد وصل تو ما را به هر طرف مي‌راند،
گذشت مستي و ديدم كه دست مي‌افشاند،
كلام حضرت سيد عظيم را مي‌خواند:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 3 –
جهان و خلق جهان را بیازمودم من،
به جستجوی خداوند عشق بودم من،
به هر کجا که از او جلوه بد ستودم من،
به اشک و ناله و حسرت، غزل سرودم من،
که گفت نغمه‌ي غيبي:«دلت ربودم من،
ببين نشان وفا را چه سان نمودم من»:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 4 –
شرار آتش حسرت به من نشان داد او،
اگرچه درد و بلا را به دوستان داد او،
ولي مرا دوهزار درد و يك زبان داد او،
به اقتضاي عنايت مگر چنان داد او،
كه فرصتم اگر اين بار ارمغان داد او،
حوالتم به افاضات اين بيان داد او:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 5 –
به تند باد حوادث، به موج و پيچش و تاب،
فكند تا بكشاند مرا به راه صواب،
که خوی، خو نکند با کثافت گنداب،
مرید راه ادب پخته شد چو در آداب،
شبی که رفته بدم با صفای دل در خواب،
بکرد حضرت پیری به قصد مژده خطاب:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 6 –
شد آنچه باید و می‌شد به یک ملاقاتم،
ز آفتاب کمالات ترک ساداتم،
رسید نور تجلی دوباره در ذاتم،
بجست پای دل از چنبر خیالاتم،
شنید چون که خداوند جان مناجاتم،
ز شش جهت همه آمد طنین اصواتم:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 7 –
بسی گره که به انگشت یار، شد بازم،
سزد اگر به قدمگاه او سرا ندازم،
منم که در ره خدمت به درد می‌سازم،
که تا قیام قیامت به عشق پردازم،
به رای صائب آن ترک آذری نازم،
که گفت از سر حکمت حدیث این رازم:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 8 –
جمال حضرت حق در تو دیده‌ام ای یار!
اگرچه رنج فراوان کشیده‌ام ای یار!
حجاب عالم امکان، دریده‌ام ای یار!
شراب تلخ ملامت چشیده‌ام ای یار!
به آستان وصالت پریده‌ام ای یار!
به درک این سخن اکنون رسیده‌ام ای یار!
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 9 –
به سنگلاخ سلوکم چه باوفا بردی،
مرا ز عرصه‌ی صورت به محتوا بردی،
به ارض واسع مبسوط ماورا بردی،
به حسن باقی افعال کبریا بردی،
ز بحث علت و معلول تا کجا بردی،
شنیدم این سخن آن جا که از قضا بردی:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 10 –
به بذل عشق و صفا راه را به جان رفتیم،
به سوی درک معمای این جهان رفتیم،
میان وادی قهّار امتحان رفتیم،
به رازوارگی خوی خامشان رفتیم،
شبی به محضر «بهروز» مهربان رفتیم،
که گفت از سر عشقم چو آن زمان رفتیم:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 11 –
مخالفان تو از فرط کینه مصدومند،
اگرچه حاکم حکمند، لیک محکومند،
بدین سبب ز کدورت همیشه مغمومند،
که در تدارک اندیشه‌های مسمومند،
کجای قابل ادراک روح معصومند،
کز این حقیقت جاری، دریغ! محرومند،
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 12 –
به علم و درک و صداقت سخن‌سرا شده‌ای،
به کینه‌توزی اغیار، مبتلا شده‌ای،
تو خار چشم ستوران ژاژخا شده‌ای،
بلای خانه برانداز این بلا شده‌ای،
بدین خصایل نیکو عزیز ما شده‌ای،
امید و ملجأ یاران به این نوا شده‌ای:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 13 –
کنون که گاه وصال است و یاوران جمعند،
به بارگاه اخوت، برادران جمعند،
به راه درک و بصیرت دلاوران جمعند،
به گرد جلوه‌ی خورشید، اختران جمعند،
اگرچه محفل انس است و سروران جمعند،
سزد که باز بگویم چو دیگران جمعند،
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
- 14 –
غنیمت است پس از این وصال یار سنه،
بشد حقیقت این نعمت آشکار سنه،
که چیست منزلت وصلت نگار سنه،
به حقّ آن که ببخشید چشم اعتبار سنه،
کنون که فرض شد این شرح بی‌شمار سنه،
تو هدهدی و بود این سخن شعار سنه:
گولون وصالینی سن بیل غنیمت ای بولبول،
کجا کی قسمت اولا بیرده نوبهار سنه.
فغان کی «سید»ه وصلین میسر اولدو او دم،
کی جان زارینی وئرمیشدی انتظار سنه.
صدیقین مکتبی
شهرک طهماسب پور
عنوانلار ایچینده، یوللار ایچینده،
استاد اینجه صنعت میدانین سئچیب.
باشقالار ترپشیب، اؤلچوب، بیچینجه،
کسكین قلمیله او ووروپ كئچیب.
***
خلقین فولكولورون دیلین قورویان،
اوردونون كروانین سركرده‌سیدیر.
اوندا یورولماغین معناسی یوخدور،
سارسیلمایان اونون ایراده‌سیدیر.
***
صدیق بیر تشكیلات، او بیر حزبیدیر،
دوزگون بیر مكتب‌دی، او بیر ملت‌دیر.
اؤزونده وزیری، مشاوری‌ده،
صدیق بیر دونیادیر، او بیر دؤولتدیر.
***
عالیم فیلسوف‌دیر زمانه‌میزده،
او بیر فرهنگستان، او بیر دانشگاه،
مین‌لر اؤزونه تای طلبه‌سی وار.
او بیر علامه‌دیر هر شئیه آگاه،
***
الیندن قورتولماز بیر اوچوب قاچان.
او بیر شكارچی‌د‌یر مهارت كانی،
سودا قورولوقدا مشكلی آچار.
صدیق تسخیر ائده‌ر زمان ـ مكانی.
***
او سئل‌لره دوشوب، بورانلار سوووب،
درین دریالارین اوزگونچوسودور.
طوفانلار گئچیردیب، قار ـ قیرو گؤروب،
آغیرسیناقلارین بیرینجی‌سیدیر.
***
وجودو تلاشدیر، سعی‌دیر، اونون،
نه گئجه‌سی واردیر نه گوندوزو وار.
اونون هر سلولی حسین صدیقدی،
هر گونده ساعات دا اونون ایزی وار.
***
چوخلار دلیك دئشیك آختاران زامان،
صدیق متانتله امكان یارادیب.
دوزگون فرصتلری ایجاد ائیله‌ییب،
اونداكی ناققالار مین‌لرین اودوب.
***
ملّی حق حقوقو مدافعه‌ده،
مطلق آیری نفر اونا چاتانماز.
همیشه اؤنده‌دیر صدیق معلم،
هئچ آتلی آتینی اونلا چاپانماز.
***
فصاحت، بلاغت میدانلاریندا،
بؤیوك سخن‌راندی، بؤیوك خطیب‌دیر.
قلمین گؤتوروب كلاسا گیرسه،
میثیل‌سیز، معلم بؤیوك ادیب‌دیر.
***
صدیق بیر عمّان‌در، او بیر دریادی،
دریالار ایچینده او بیر نهنگ‌دی.
آذربایجان بویدا صدیقین آدی،
او شیردی، جنگل‌دی، او بیر پلنگ‌دی.
***
تپه‌دن دیرناغا استعداددیر او،
اونون شمّی قوی، احساسی درین.
سهل و ممتنع دیر صدیق مكتبی،
دوشونن‌لر دئییر مین‌لر آفرین.
***
دقت ائتمه‌لی‌ییك، درس آلمالیییق،
او مردمی‌لیگین پهلوانیدیر.
لیك تقلید ائتمك اونو چتیندیر،
صحنه‌نین یگانه قهرمانیدیر.
***
مدنی، علنی شیوه‌سی واردیر،
بیلر هانسی اؤلكه مملكتده‌دیر.
صدیق چوخ پخته‌دیر، كاركشته‌دیر،
بیلر هانسی شه‌هر هانسی كنده‌دیر.
***
دوشونر نه یئرده ا‌ولدوغون ایشین،
هر سؤزو هركسه دئمك دوز ده‌گیل.
بیلر خطابه‌نین گیریش ـ چیخیشین،
یئرینده اولماسا بیر سؤز، سؤز ده‌گیل.
***
سحر جادو ائده‌ر افسون ائیله‌یر،
كلمه‌لر، مفهولار اونون دیلینده.
واژه یاریسیندا كلامی كیمی،
تاپار اؤز مكانین صدیق الینده.
***
او بیر نابغه‌دیر، او بیر حكیم‌دیر،
تاپیلماز صدیقه یئر اوزونده تای.
اونون پیرولری امتی واردیر،
پیغمبرلر ایچره صدیقی‌ده سای.
***
آگاه‌دی مذهبه، دینه، فرهنگه،
یاشاییب اسلامی، مسلمانلیغی.
بوتون دوشونجه‌لر اونا محترم،
باش ساییر هر نه‌دن او انسانلیغی.
***
بیلر آدابینی، رسملرینی،
صدیق مسجدین‌ده، میخانه‌نین‌ده،
دیلین باشا دوشر دردینی قانار،
صدیق عاقیلین‌ده دیوانه‌نین‌ده.
***
تزویر ریا ده‌گیل، بو باجاریقدی،
حیله كلك ده‌گیل، بو درایتدی.
فرصت‌طلب‌لیك یوخ، نكته‌سنجلیك،
اوشونمك قورخو یوخ، بو شجاعتدی.
***
هر اویونون تكی پاتكی واردیر،
دؤیوشمده، غلبه شكست‌ده اولار.
های‌كوی‌ده شعاردا شعورلا گره‌ك،
حركتده یوروش، نشست‌ده اولار.
***
صدیق نسیمی‌دیر، عمر خیام‌دی،
حكیم‌دیر، فضولی، نباتی كیمی.
اونلاری یاشادییب اثرلرینده،
اینجه مهارتله حیاتی كیمی.
***
حیات یوللاریندا مبارزه‌ده،
ائنیش وار، یوخوش وار، اؤلوم دیریم وار،
آل ـ وئر دونیاسیدیر بیزیم دونیامیز،
اوردا «نه‌لر، آلیم نه‌لر، وئریم» وار.
***
اوچروملو یوللاردا یول گئدن كیمسه،
فرز اولسون گره‌كدی، چوخ اویاق اولسون،
ایشله‌یه‌نین الی آیاغی باتار،
آنجاق آنلی آچیق اوزو آغ اولسون.
***
مبارز اؤز سهوی غروری ایله،
زورلویا بهانه وئرمه‌ملیدی.
جانا آلمامالی تهلكه‌لری،
تدبیرسیز ایشلری گؤرمه‌ملیدی.
***
دئمیرم معصوم‌دی، اشتباه‌سیزدی،
سؤزسوز حركتین سهوی‌ده اولار.
یول گئدن بو دره‌یر ییخیلار دورار،
اشتباه ائیله‌مز یالنیز اؤلولر.
***
صدیق بیر لشكردیر تجهیز ات ایله،
او هم فرمانده‌دی، همده سربازدی،
نقشه‌سی، تاكتیكی، توپو، تانكی وار،
صدیق بیر سرداردیر، ائله جانبازدیر.
***
سنگری بوشلامیر، رزمی ترك ائتمیر،
رقیبین جنگی وار، بد آهنگی وار،
بن‌بسته یول تاپیب دوگون آچماغا،
صدیقین مین فنی، مین ترفندی وار.
***
صدیق فرصتلری الدن اؤتورمور،
هجوما كئچه‌جك یئری گلنده.
محكم‌لندیره‌جك موقعیتی،
روزگار، شرایط مهلت وئرنده.
***
بیرلحظه مرامین خلقین اونودمور،
اونون قلمی‌نین نیشی ـ نوشو وار.
گؤیده لحظه‌لری، آنلاری دوتور،
اونون نئچه نئچه سردار قوشو وار.
***
تغییر، تكامله باوری واردیر،
كرداردا، گفتارادا گؤستریب بونو،
دؤگم‌لیك، تحجّر اوزاقدیر اوندان،
كهنه‌لیك‌لر بنده چكنمز اونو.
***
ائلی‌نین اوغلودور، قهرمانیدیر،
او یاخشی تانیییر زمان مكانی،
هوشو وار، باشی وار، اشتباهی آز،
یئرینده خشله‌ییر هر بیر امكانی.
***
گونون ایشیغیندا یول ناذهن اولسا،
او گوندوز گیرله‌نیب، گئجه یول سوروب،
تاپلاشیب شاختایا، بورانا، قارا،
یازین گلمه‌سینه تدارك گؤروب.
***
مشكلات اؤنونده فیرتانالاردا،
اونون اؤز اینامی، عقیده‌سی وار،
اؤزونه مخصوص دور قورتولوش یولو،
صدیقین باخیشی، اؤز ایده‌سی وار.
***
دئییرلر توچالین بیر قلّه‌سی وار،
لاكن اللیدن چوخ اونون یولو وار،
بیر یول باغلی اولسادا داغچی دایانماز،
داغین او اوزو وار، ساغی سولو وار.
***
او یاخشی یولداشدی، یولداشا سیرداش،
وظیفه داشیار قرارا گله‌ر،
دوزگون نقشه چكه‌ر، دوزگون یئرییه‌ر،
یئرینده لاپ یاخشی سیاست بیلر.
***
اونو دوشونمه‌دی قیسا فیكرلر،
بیری قورخور دئدی بیری خور باخدی،
اولار اؤزلرینه هر نه دئدیلر،
صدیقین چشمه‌سی آخدی گور آخدی.
***
یوللاردا غیبته، تؤهمته قالیب،
اونون خدمتلری سایا گله‌مه‌ین،
بعضا یاخشی‌سینا پیس جواب آلیب،
كوردو خدمتلرین گؤروب بیلمه‌ین.
***
مثل‌دیر چوخ یئمك قویار بشری،
معمولی یاشاماق آز یئمك‌لیكدن،
یئرسیز دانیشیقلار محروم ائیله‌یر،
انسانی یئرینده حق دئمك‌لیكدن.
***
صدیق بیر معتقد مؤمن‌دی منجه،
او بیر دِمكرات منطقی انسان،
صدیقین اؤز دینی، اؤز تانریسی وار،
لذت آپارارسان اونا اینانسان.
***
صدیق معتدل‌دی یاشاییشیندا،
بیلر جامعه ده خط قرمز وار،
او، اؤزو ایراقدیر افراط تفریطدن،
بیلر سرعت‌گیر وار بیلر ترمز وار.
***
آتمیش یئتمیش نه‌دیر آی قوجا قارتال،
یوزلری وور باشا صدیق معلم!
عؤمرون اوزون اولسون بهره‌لی اولسون،
مین یاشا، مین یاشا صدیق معلم!