- 15-
در هر كجا تا زماني كه از چيزي استفاده مي‌كنيم، آن چيز از آنِ ماست. - از آن ما، نه به معنايمالكيت بلكه به مفهوم در اختيار بودن - . و بايد در حفظ و استفاده‌ي صحيح از آن كوشيد. اين نگرش مي‌تواند باعث شود كه در زندگي، خود را مالك قطعي هيچ چيز نبينيم. و زماني مي‌توانيم همه چيز را در اختيار خود بدانيم كه نگرش ما در قيد مالكيت مطلق شخصي نباشد. زماني كه بينش از حد مال من و مال تو فراتر برود، آن‌گاه نابودي انسان‌ها، جنگل‌ها، شهرها، منابع طبيعي و خيلي از وقايع ديگر اتفاق نخواهد افتاد. اين نگرش مي‌تواند باعث شود كه حتي شاخه گلي را - به هواي تحت مالكيت در آوردن- نچينيم. زيرا كه گل در اختيار ماست و هر موقع بخواهيم مي‌توانيم از ديدارش مشعوف شويم، حال چه در خانه‌ي ما باشد و چه داخل فضاي سبز شهر. حس مالكيت مطلق را بايد كنار گذاشت. ما اهل زمينيم، اهل آفرينشيم و نبايد در حيطه‌ي اتومبيل و ملك شخصي، خود را زنداني كنيم.