وقتی بشارتی نیست

 - 25-

 در طريقت، همان گونه كه لطف‌هاي يار بيكران است، جورهاي او نيز فراوان است. اين دو، لازم و ملزوم يكديگرند تا فرد را رشد و پرورش دهند. سالك واقعي كسي است كه در امواج بلاي يار گرفتار شود، ولي هنوز اخلاص و ارادتش را حفظ كند. بلا، سنگ محك او است. وگرنه در لطف و شادي، همگي دعوي دوستي و ارادت دارند. در مواقع دشواري و رنج است كه شكرگزاري و حفظ اخلاص الزام مي‌يابد. حتي از مصائب مي‌توان به عنوان نردبانِ رشد و تعالي استفاده كرد. اين بستگي به خود ما دارد كه وقايع زندگي را چگونه ببينيم و لحظه به لحظه چه تصميماتي بگيريم. فضولي مي‌گويد:

هر لحظه صد جفا ز بلاي تو مي‌كشم،                       

عمري‌است جان من! كه جفاي تو مي‌كشم.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید