وقتی بشارتی نیست

 - 28-

 اگر كسي بخواهد براي از بين بردن حس كسالت و ناشادي خودش از لوازم و سرگرمي‌هاي بيروني استفاده كند، شايد به طور طبيعي اثرگذار باشد. ولي به مرور زمان، نه از نظر ظاهري بلكه از نظر رواني به تكنولوژي و تنوّعات آن وابسته مي‌شود و چون نو به نو شدن ادوات و وسايل باعث ايجاد حس نويني در او مي‌شود، در نتيجه اندك اندك با وسائل زندگي، وجود خويش را تعريف می‌کند و در همان وسائل ذوب مي‌گردد و خوي انساني خود را آرام آرام از دست مي‌دهد. داشتن آن وسائل به او شخصيت خواهد داد و بدون آن وسائل، خودش را كاملاً بي‌پناه و بي‌ارزش مي‌يابد. زيرا تعريفي كه از خودش دارد، انعكاسي از شيوه‌ي زندگي و داشته‌هاي آن است. در چنين حالتي است كه انسان‌هاي ديگر نيز در چشمش مانند كالا مي‌آيند.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید