مردانی آنچه را میبیند مینویسد. مجامله نمیکند. صریح و رک افشا میکند. در داستان « غولها » تصویر جاندار و واقعی ازاوضاع مدارس و خویهای ناظمها و معلمها و سیستم تربیتی نابهنجار بهدست میدهد. « کتابداری » دنبالهیی به همین قصه است که زاویهیی دیگر از این سیستم را مینمایاند. همین گونه است « سینما »، « آدمای محله » و محرم وما که تابلوهایی راستین و زنده از زندگی و معیشت اکثریتی عظیم و محروم است. آرزوها، خواستها، شادیها، غمها، دعواها و همهی زوایای زندگی مردم در این قصهها به صورتی واقعی و با زبانی کودکانه و بس ساده و درعین حال پرمفهوم و سرشار تصویر شده است. قصهی « خانلار » گوشهیی دیگر از خلاقیت این نویسنده است. در این قصه که از مجموعه « حماسهها و قصهها » برگزیده شده، گوشهیی از مبارزات حق طلبانهی مردم آذربایجان با زورگویی و ستمگری به قلم آمده است. دفتر دیگری که از این نویسنده در دست چاپ است، مجموعی از این دست قصههاست.
منبع: مردانی، رسول. قصههای مدرسه، تهران، دانیای دانش، 1355.