مجموعه شعر «ورزقان» اثر «حسین دوزگون» منتشر شد. این کتاب که در قطع رقعی و 127 صفحه به چاپ رسیده است حاوی اشعار جدید ایشان است. انگیزه‌ی سرودن این مجموعه با واقعه‌ی زلزله‌ی ورزقان رقم خورد. ایشان شعری بلند در شرح این واقعه‌ی دردناک سرودند که در ابتدای این کتاب قرار دارد. اما محتوای دیگر اشعار این مجموعه به وقایع اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ادبی باز می‌گردد که شاعر سال‌ها با آن مواجه بوده است. وقایعی که شاید دغدغه‌ی خاطر بسیاری از ما باشد. در زیر چند شعر از این مجموعه را با هم می‌خوانیم:
ورزقان
قیوریلیردی عزالی ساچ ایچره
رقص ائدیردی گئجه، چئوریلیردی.
گؤیدن اولدوز سامان تک آخیردی،
کؤرپه‌لر بیر به بیر یوخ اولوردو.
یئل یئریندن قوپوب ییرغالاندی،
بیر ایپک پارچا سردی یئر اۆزره.
تحفه‌سی آعلاییش ماتم اولدو،
آرخاجی غم یۆکۆ، بویو غصه.
ائولری ییخدی دپرم یوخ، آی دوست!
چیخماییر کیمسه‌نین بیر صداسی.
انسانی‌دا دیزه چؤکدۆررمیش،
بوردا یوخسوللوغون ماجراسی.
کۆسمۆش ایدی طبیعت ائلیمدن،
داغلارین چیگنینه قان آخیردی.
بیز یاخیندا دوروب آغلاشارکن،
یاد اوزاقدان اوچاقلا باخیردی.
داغ کۆسۆب، یئر کۆسۆب، گؤی کۆسۆبمۆش،
محشر اولموشدو توپراقلار اۆزره،
زلزله گلمیش ایدی دئییرلر،
دپرم اولموشدو یایلاقلار اۆزره.
یئر ایچینده دوروب باش چیخاردیب،
شیطان ایدی بیزه چپ باخیردی.
سانکی یئردن گؤیه داش یاغیردی
چشمه‌لر باش یوخاری آخیردی.
یئل ویییلدیردی دؤنمۆش اوراغا،
گۆل‌نهال‌لاریمی هئی بیچیردی.
یولدا قالمیشدی یئل آتلی ممّد،
اژدها دیرچه‌لیب قان ایچردی.
سیز ایا قصرده اگلشنلر!
ایندی ویرانه‌ده نئیله‌ییر سیز؟
زلزله ماجراسین گؤررکن،
بیر – بیریزه نلر سؤیله‌ییر سیز؟
من کی حکمت ندیر بیلمه‌دن هئچ،
نورونا غرق قیلدیم وجودوم.
دویدوم عشقین ایچیمده صداسین،
سرّ قندیلین آچدی شهودوم.
بیر آنا آغلاییردی، بئش اوغلون
یان یانا دۆزدۆلر قارشیسیندا
حمله ائتدی طبیعت گئجه‌یکن
تیغِ جرّاریمیز قالدی قیندا
یوخلوغون دانه‌سین شوم بیر ال،
هر قاریش توپراق اۆزره اکیردی.
وارلیغین ائوجیگین باشقا بیر کس،
بیر به بیر دورمادان هئی سؤکۆردی.
بیر بۆکۆلمۆش بئلین ماجراسی،
بیر اۆزۆلمۆش چیگین داستانی.
بوندان آرتیق سیزه من دئینمم،
یوخ قلم یازماق اؤترۆ توانی.
ورزقان ایسته‌میر دومرولو دای،
«چیخ» دئییر، «چیخ یولون اۆستۆنه یئت!»
نعشینی گؤیلره توللایاندا،
سؤیله‌دی:«گیزله‌مک بسدی، چیخ گئت!»
لاپدان ائولر یاتارکن یئر اۆزره،
داملارین چؤبلری شعله‌لندی.
بیر به بیر چؤکدۆ پالجیق دیوارلار،
شعله‌لر ایچره توفان الندی.
بوردا آهو یئریشلی گؤزللر،
گؤرمه‌دن اوخ، شکار اولدو بیر – بیر.
پارچا پارچا اولور باغلی گؤللر
داغدی قالخیر گؤیه، یئردی تیتریر.
ساچلارینی یولارکن آنالار،
گؤز یاشی یاغدیریر داملا – داملا
یئر باریشمیر بو گؤز یاشلاریله
گؤی یاغیر باشینا اودلا قانلا
خور باخیر یاد بیزه، شور گؤزۆ وار،
های کۆیۆ، گل گئدی تام یالاندیر.
ظاهری خوش اونا، سن اینانما،
غوغالار ایچره غوغا سالاندیر.
سن اؤلۆم نامه‌سین یوللامیشدین،
بوردا یئر تیتره‌دی قوپدو محشر.
داغدا ایتدی بۆتۆن آغلاییشلار،
ائن – بویو چؤبدۆ پالچیق بو ائولر.
یئل یاغیشلا پیچیلداشدی بیردن،
داغ تؤکۆلدۆ دره دولدو داشلا.
یئر آچیب آغزینی آه چکرکن،
اود دا یاندی آیاق ایله باشلا.
گؤی ندن سوسغون ایمیش آ تانریم!
غملریم چولقالاندی داغ اولدو.
ایللر آیلار سنی ائتسه‌ده شاد،
ائللریم چین آجی بیر چاغ اولدو.
* * * * * *
یالواریش
داملایام من،
سن ایسه دریاسان!
یالتیزام،
بی‌کسم،
عجب تنها
قالمیشام
یولدا یوخ سنه ساری.
اللریم گؤیده‌دیر دعالاردا
بلکه چاتدیم سنه، سنه، باری!
هر یئره دۆشجه‌گین، گؤزۆم، ناگه
گؤیده
یۆکسکده قامتین گؤردۆم،
گؤردۆم، اما،
الیم گۆده سندن!
* * * *
رنگ
قولاقلار آغیردیر، قیشدان‌دا آغیر،
حالیما بولودلار گؤیلردن یاغیر.
هانی فریادیمی دینله‌ین بیر کس؟
گؤیلره اوجالیب عصرین صداسی.
داغلاری سارمیشدیر نی‌ین نواسی.
قارشیمدان کئچیرلر ائله ژست ایله
سانکی هئچ یوخام من!
گؤزۆمۆن اؤنۆنده
رژه کئچیریرلر چوخ قطار قطار،
سئرچه‌نی بویاییب
قناری آدینا ساتیرلار بونلار،
ائلی رنگ ائدیرلر.
* * * *
گئجه
نه قده‌ر سۆره‌جک قارانلیق گئجه؟
نییه آچانمیرسان پنجره‌لری؟
قونشولار قالخدیلار یوخودان بیر- بیر،
یاتما، باشین قاوزا، دۆرگل بیر بری!
سنه موشتولوغوم بشارتیم وار،
او غلیظ بویاسی گئجه‌نین سولور.
کروان قیران گلیب، اؤتۆب، کئچیبدیر.
دان یئری سؤکۆلۆر باخ سحر اولور.
قانلی اۆره‌گیندن سحرین قالخییب،
دوغاجاقدیر گۆنش، یئره آخاجاق.
گئجه ییرتاجاق اؤز قارا اؤرتۆگۆن،
سئوگیلیم آزادجا منه باخاجاق.
دیدگاه‌ها
حالیما بولودلار گؤیلردن یاغیر.
هانی فریادیمی دینله‌ین بیر کس؟
حؤرمتلی قارداشیم سلام یورولمویاسان
اوستادین حالی احوالی نئجه دیر ؟ گئچن گونلرده بویوروردولار
«کئفسیزله میشه م»
اینشاالله کی جورله نیب دیرلر!؟...
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا