منبع: ملا محمد فضولی در تحقیقات دکتر ح. م. صدیق، تهران،تکدرخت، 1393.
ایضا صورت مکتوب مرحوم فضولی بغدادی که به مرحوم ایاس پاشا فرستاده بود.
تا کی آباء طاهره‌ی اجرامِ افلاک امّهاتِ طاهره‌ی آتش و باد و آب و خاک ایله ائتدیگی اسعدیِ اتّصال و ازدواج و احسنِ اختلاط و امتزاج سببی ایله موالدِ ثلاث ارحامِ عدمدن نازلِ صفّه‌ی وجود و بسترِ عود محصارِ تربیتِ طبایع ایله مسعود اولا طرف ساحه‌ی سعادت طرف عالمِ غیبی ایله مشرّف و صورتِ حالِ چهره‌ی بختِ حسود رنگِ سوادِ نکبت‌له صورتِ حاله مصحّف اولا.
مثنوی
همیشه بهر ارباب موالات،
جناب تو بود در شکل جنّات.
سیه حال عدو چون خال رو باد،
سواد الوجه فی‌الدّارین او باد.
صدهزار شرارِ شعله‌ی شوقِ درون کی دُرِّ دُرجِ اخلاصه منتشر اولماغا آسمانِ علوِّ همّتده کوکبه‌ی دُرّی کیمی مُلتمع و هزاران نهالِ روضه‌ی صدقِ ضمیرِ منیر کی یمِ اختصاصاتِ نَضرتِ نصرتیمیز مکتسب اولماغلا بوستانِ نقاء طویّتدن صنوبرِ نوبرمثال تصوّردن مرتفع‌دیر خاکِ آستان کی:
مصراع
قبله‌ی اقبال‌داندېر آستان.
سمتینه صورتِ نیازدان نثار اولونماقدان سونرا:
مصراع
هست معروض چاکری آن که.
مبشّرانِ عشایرِ شادمانی که میسّرانِ عسایرِ امانی‌دیر. سرای سر دڲیل بلکه سرای سرّ[دیر]. و گوش و گوشت دڲیل بلکه گوشِ هوش رسانیده قېلدې چمنِ اقبال، اقبالِ سمنِ سرور ایله روضه‌ی رضوانا محاکی و دوحه‌ی اجلال که مَنبت اهلِ طاهردیر مُنبتِ فرعِ زاکی اۏلوب بوستانِ دولت نورِ نهالِ بهجت‌فزا ـ ایله منوّر اۏلموش ـ و آسمانِ عزّت نورِ جلال ظلمت‌زده ایله منوّر اۏلموش.
مثنوی
شکرلله که زین لطیف خبر،
شاید ار بر فلک رسانم سر،
اسب تازی بر آسمان تازم،
تکیه بر فرق فرقدان سازم.
مُهیمنِ احد و شَمدِ لم یلد و لم یولد درگاهېندان متضرّع‌دیر کی همیشه خیمه‌ی اقبال فناء فنادن دور و قامتِ اجلال قبای بقاء ایله.
قطعه
جناب حضرت عالی که هست چرخ شرف ،
کنون نجم دگر یافت زینت انجمنش.
ز اصل طاهر او فرع تازه سر بر زد ،
نگاه دارد حق از نوایب زمنش.
جناب کریم جاه من سیّد حوری ،
بیاناً بدیعاً للمعانی البدایع.
صنایع نظم مع صنایع نعمة،
لقد جمعت فیها جمیع الصنایع.
شکر التفات عالی کی اول ملاذِ اعالی و مدارِ معالی جنابیندان حالت التواترِ و التّوالی بو ممتحنِ حروف اللیالی جانبینه وارد و نازل اۏلور اول مرتبه‌ده دڲیلدیرکه:
مصراع
به سال‌های فراوان ادا توانم کرد.
لسانِ صوری دُر‌رِ ضراعت ارسالیندان ایکی گۆن خاموش اولماغلا فراموش اۏلماق جریمه‌سی اسناد بویورولموش نه دییه‌لیم:
بیت
یار اگر طعن فرامُش‌کاری‌ام زد دور نیست ،
زان که با یادش فرامُش کرده‌ام اغیار ر ا.
هیهات! هیهات! لوحِ ضمیر نقشِ اخلاص ایله الحمدلله اول مرتبه‌ده مُحرّر دڲیلدیر کی سیلابِ فراقِ صوری ایله محو اولا و روحِ الفت‌پذیر راحِ راحت‌رسانِ محبّت‌له اول درجه[ده] نشوان دڲیل که تمادیِ زمانِ دوری ایله صحو بولا.
بیت
دورم به صورت از در دولت‌سرای تو ،
لاکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم .
ملتمس‌دیر کی دُرر صُورِ مکاتبِ مطبوعه ثمارِ ریاضِ رضوان کیمی مصادیقِ لامقطوعه و لاممنوعه اۏلا.