وقتی بشارتی نیست

 - 20-

 با ادلّه و مباحثه نمي‌توان كسي را به بصيرت رساند. شايد بتوان او را كمي از جايش تكان داد اما ادراك دروني، يك رشد است كه بايد به آن رسيد. مي‌توان شرايط رشد و تعالي انسان را فراهم كرد. انسان نيز به زمان و شرايط مناسب براي بالندگي نياز دارد. همچون ميوه‌اي كه از خامي به پختگي برسد. شخصيت، همت، عشق و اخلاص انسان مي‌تواند در روند رشدش تأثير بسزا داشته باشد. تا زماني كه انسان همّت نكند، كسي نمي‌تواند به زور به او چيزي ارزانی دارد. چيزهاي واقعي دادني نيستند بلكه رشد كردني هستند. چيزهايي هستند كه ريشه دارند.  

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید