وقتی بشارتی نیست

 - 26-

 مسخ شدن انسان يعني این‌که او نيز مانند يكي از وسايل خانه‌اش باشد و با ميز و صندلي‌ها تفاوتي نكند. چنين كسي نگاه‌هايش سرد و قدم‌هايش سست است. غرق شدن در پيچيدگي زندگي ماشيني و خود را در حساب و كتاب‌ها محو كردن، چنين نتايجي را به همراه مي‌آورد. و زماني كه انسان مسخ شد، ديگر دعاهايش بُردي ندارد. صداي لرزانش، نوازشگر گوش‌ها نمي‌شود. آن‌گاه بود و نبودش به اندازه‌ي بود و نبود ميز و صندلي‌ها در جهان پيرامونش اثرگذار خواهد بود.  

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید