- 36-
حماقت، تقليدي است از سادگي. تنبلي، الگوبرداري كوركورانه‌اي است از توكل. سادگي، گنجينه‌اي است كه قفل‌هاي حماقت از آن باز شده است. توكل، بركتي است كه مسكنت تنبلي را پشت سر گذاشته است. خردمندي و فراست، نوري است كه ظلمت زرنگي و كلك در آن راه ندارد.سكوت، سرشار بودن است و كم حرفي، كاهش. از خلوت، انساني آگاه بيرون مي‌آيد و ازانزوا، انساني ديوانه. انعطاف، شكوفه‌اي است كه سرماي بي‌ارادگي و سستي را پشت سر گذاشته. ثبات و استواري، عظمتي است كه از سختي و خشونت منزه است. يك انسان وارسته، مانند گل، لطيف و همچون كوه، محكم و استوار است. يك سر‌گشته، بوته‌اي است كه تا شكفتگي و كامل شدن هنوز فاصله دارد و از غايت نورسي، بيم آن مي‌رود كه توفان از پاي درآوردش.