وقتی بشارتی نیست
- 49-
انسان با كنار زدن ديگران و حذف كردنشان نمي‌تواند رشد كند. اصولاً حسادت مانع از رشد معرفتي و حتي شخصيتي مي‌شود. با حذف كردن ديگري، شخصِ عامل، خودش نيز سقوط مي‌كند. تصور مي‌كند كه رقيبش را از ميدان به در كرده است، در حالي كه خود او نيز تنزّل كرده است. آنان كه محبوب شدند، فارغ از چنين نگرش‌هايي بوده‌اند. زماني كه بخواهيم چيزي را به دست آوريم، آن چيز از ما مي‌گريزد و زماني كه اصلا در فكرش نبوديم، خودش مي‌آيد و در كنار ما قرار مي‌گيرد. هماي سعادت بر روي شانه‌هاي كساني مي‌نشيند كه به دنبال انحصار چيزها نيستند.